Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Μάγια μάγια, Μάγια η Μέλισσα, Μάγια Τσόκλη...
Μάγοι και μάγισσες, άνθρωποι με υπερφυσικές δυνατότητες βρίσκονται παντού γύρω μας. Είναι και αυτοί σαν εμάς. Με τη μόνη διαφορά ότι αυτοί έχουν αναπτύξει την 6η αίσθηση λίγο διαφορετικά απ' ότι οι υπόλοιποι. Μπορούν να διαβάσουν τη σκέψη σου, μπορούν να μετακινήσουν αντικείμενα μόνο με την δύναμη του μυαλού τους, μπορούν να λυγίσουν κουτάλια. Κάποιοι από αυτούς είναι καλοί, κάποιοι χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους για την καταστροφή ή κυριαρχία ενίοτε, του κόσμου. Είναι πολλές οι φορές που αναγκάστηκα να τους πολεμήσω.
Αυτή τη φορά όμως θα χρειαστώ την βοήθειά τους. Μόνο ένας μπορεί να με βοηθήσει να βρω το άγνωστο πρόσωπο που γνωρίζει την ταυτότητά μου. Με τη δύναμη του φεγγαριού και του καλού μου φίλου Sailorman, σήμερα το βράδυ θα μάθω ποιος είναι ο μυστικός διώκτης μου.
Βγαίνοντας από το σπίτι κλειδώνω πολύ καλά την πόρτα πίσω μου και βάζω σε λειτουργία τον συναγερμό και τις κάμερες ασφαλείας. Πλέον πρέπει να προσέχω πάρα πολύ.
Κάτω από το φως του φεγγαριού, ψηλά στον Λυκαβηττό πήγα να βρω τον Sailorman. Είχα πολύ καιρό να τον δω. Αφού μιλήσαμε για λίγο, του είπα πως ακριβώς έχουν τα πράγματα. Μου ζήτησε να φέρω στο μυαλό μου όλο το γεγονός από την αρχή. Ακούμπησε τα χέρια του στο πρόσωπό μου, έκλεισε τα μάτια του, σήκωσε το κεφάλι του ψηλά προς το μέρος του φεγγαριού και άρχισε να μονολογεί κάτι ακαταλαβίστικα για μένα, σε μια άγνωστη διάλεκτο. Λίγα λεπτά αργότερα, κουρασμένος από την προσπάθεια, ανοίγει τα μάτια και μου λέει πως το μόνο που κατάφερε να δει είναι μια γυναικεία φιγούρα. Πρέπει να έχει και αυτή παρόμοιες δυνάμεις και αυτό δεν τον αφήνει να δει περισσότερα.
Απογοητευμένος από το αποτέλεσμα, μιας και δεν γνωρίζω ακόμα σχεδόν τίποτα για την ταυτότητα της άγνωστης γυναίκας, συνέχισα τη νύχτα μου ως συνήθως.
Θα 'ταν κοντά ξημερώματα όταν γύρισα σπίτι. Κατευθυνόμενος προς το κρεβάτι μου πέρασα μπροστά από τον τεράστιο καθρέπτη που βρίσκεται στο χολ. Με τεράστια γράμματα από κραγιόν έγραφε πάνω του... "Ψάξε, ψάξε, δε θα με βρεις.. όμως εγώ σε Ξέρω". Για τελεία, είχε ένα κατακόκκινο φιλί. Ούτε ο συναγερμός χτύπησε, ούτε καμία κάμερα είχε καταγράψει το οτιδήποτε. Πως μπήκε όμως;
Μάγια μάγια, Μάγια η Μέλισσα, Μάγια Τσόκλη...
Μάγοι και μάγισσες, άνθρωποι με υπερφυσικές δυνατότητες βρίσκονται παντού γύρω μας. Είναι και αυτοί σαν εμάς. Με τη μόνη διαφορά ότι αυτοί έχουν αναπτύξει την 6η αίσθηση λίγο διαφορετικά απ' ότι οι υπόλοιποι. Μπορούν να διαβάσουν τη σκέψη σου, μπορούν να μετακινήσουν αντικείμενα μόνο με την δύναμη του μυαλού τους, μπορούν να λυγίσουν κουτάλια. Κάποιοι από αυτούς είναι καλοί, κάποιοι χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους για την καταστροφή ή κυριαρχία ενίοτε, του κόσμου. Είναι πολλές οι φορές που αναγκάστηκα να τους πολεμήσω.
Αυτή τη φορά όμως θα χρειαστώ την βοήθειά τους. Μόνο ένας μπορεί να με βοηθήσει να βρω το άγνωστο πρόσωπο που γνωρίζει την ταυτότητά μου. Με τη δύναμη του φεγγαριού και του καλού μου φίλου Sailorman, σήμερα το βράδυ θα μάθω ποιος είναι ο μυστικός διώκτης μου.
Βγαίνοντας από το σπίτι κλειδώνω πολύ καλά την πόρτα πίσω μου και βάζω σε λειτουργία τον συναγερμό και τις κάμερες ασφαλείας. Πλέον πρέπει να προσέχω πάρα πολύ.
Κάτω από το φως του φεγγαριού, ψηλά στον Λυκαβηττό πήγα να βρω τον Sailorman. Είχα πολύ καιρό να τον δω. Αφού μιλήσαμε για λίγο, του είπα πως ακριβώς έχουν τα πράγματα. Μου ζήτησε να φέρω στο μυαλό μου όλο το γεγονός από την αρχή. Ακούμπησε τα χέρια του στο πρόσωπό μου, έκλεισε τα μάτια του, σήκωσε το κεφάλι του ψηλά προς το μέρος του φεγγαριού και άρχισε να μονολογεί κάτι ακαταλαβίστικα για μένα, σε μια άγνωστη διάλεκτο. Λίγα λεπτά αργότερα, κουρασμένος από την προσπάθεια, ανοίγει τα μάτια και μου λέει πως το μόνο που κατάφερε να δει είναι μια γυναικεία φιγούρα. Πρέπει να έχει και αυτή παρόμοιες δυνάμεις και αυτό δεν τον αφήνει να δει περισσότερα.
Απογοητευμένος από το αποτέλεσμα, μιας και δεν γνωρίζω ακόμα σχεδόν τίποτα για την ταυτότητα της άγνωστης γυναίκας, συνέχισα τη νύχτα μου ως συνήθως.
Θα 'ταν κοντά ξημερώματα όταν γύρισα σπίτι. Κατευθυνόμενος προς το κρεβάτι μου πέρασα μπροστά από τον τεράστιο καθρέπτη που βρίσκεται στο χολ. Με τεράστια γράμματα από κραγιόν έγραφε πάνω του... "Ψάξε, ψάξε, δε θα με βρεις.. όμως εγώ σε Ξέρω". Για τελεία, είχε ένα κατακόκκινο φιλί. Ούτε ο συναγερμός χτύπησε, ούτε καμία κάμερα είχε καταγράψει το οτιδήποτε. Πως μπήκε όμως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου