Ανάδρομος Ερμής...

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Ζώδια, αστρολογικός χάρτης και συναστρίες. Πάντα τα παρακολουθούσα στην τηλεόραση και τα διάβαζα στα περιοδικά, ποτέ όμως δεν ήμουν σίγουρος αν τα πίστευα ή όχι. Πολλές φορές ο εκάστοτε αστρολόγος περιέγραφε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τον εαυτό μου, λες και έχουν βάλει κάμερες στο σπίτι μου -και τη ζωή μου- και με παρακολουθούν λεπτό προς λεπτό. Άλλες πάλι φορές οι προβλέψεις, όσο ευοίωνες και να ήταν, πάντα κάπου έχαναν τον δρόμο. Πόσες βδομάδες περίμενα το αναπάντεχο οικονομικό ποσό που θα αλλάξει τη ζωή μου, αλλά...

Και να πεις ότι δεν μου το είχε πει, μου το είχε πει.. "Μη βγεις σήμερα το βράδυ από το σπίτι. Προτίμησε DVD και χουχούλιασμα στον καναπέ", αλλά πως μπορείς να παραβλέψεις το καθήκον που σε καλεί;

Τα ρούχα μου το πρωί που ξύπνησα ήταν όλα επιμελώς τακτοποιημένα. Η στολή κρεμασμένη στην κρεμάστρα, οι μπότες πίσω από την πόρτα και η μάσκα μου ακουμπισμένη πάνω στο κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι. Τίποτε δεν έλειπε από το σπίτι, όπως και τίποτα δεν είχε αλλαχτεί ή μετακινηθεί. Βρίσκονταν όλα σε μια πλήρη αρμονία. Έτσι το βράδυ ξαναπήγα στο σπίτι της γριούλας. Αυτή τη φορά, καλύτερα προετοιμασμένος από χθες.

Το σπίτι σήμερα ήταν εντελώς άδειο. Δεν υπήρχε ούτε μια καρέκλα, ούτε καν ένα ποτήρι και έμοιαζε σαν να ήταν εγκαταλελειμμένο εδώ και πολλά χρόνια. Όσο και να έψαξα δεν κατάφερα να βρω κανένα στοιχείο που να με οδηγεί στα τρία άγνωστα πρόσωπα της χθεσινής νύχτας. Το μόνο που βρήκα ήταν σκόνη παντού. Καθώς έβγαινα, σκέφτηκα να κοιτάξω και σε ένα τελευταίο σημείο. Στο ματάκι της πόρτας, για να δω αν μπορούσαν να με δουν χθες. Τότε ανακάλυψα κάτι το αναπάντεχο! Ένα μήνυμα ήταν γραμμένο για μένα στο τζαμάκι με μαύρο μαρκαδόρο.

"Τώρα πια εγώ.. Ξέρω!" αυτό μου μοιάζει λίγο με απειλή.

Εμ, λογικό είναι. Αφού έχει μπει ο Κρόνος στο ζώδιο μου και θα κάνω δυο ολόκληρους μήνες μέχρι να δω και πάλι άσπρη μέρα. Φαντάσου να είχα και ανάδρομο Ερμή...